Opiekun: o. Proboszcz
NASI NADZWYCZAJNI SZAFARZE EUCHARYSTII
1. Piotr Pawłowski
2. Mariusz Kruszakin
3. Dariusz Prusinowski
4. Mariusz Skibiński
5. Stanisław Szurgot
6. Jerzy Skrzypkowski
7 Mariusz Lemieszewski
8. Robert Salamon
9.Maciej Kosowicz
Posługa nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej:
Mija już następny rok posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej w naszej Parafii. Pragnę przypomnieć, że główną posługą nadzwyczajnych szafarzy jest zanoszenie Komunii świętej ludziom chorym i starszym. W szczególnych przypadkach nadzwyczajni szafarze mogą także pomagać w czasie Mszy świętej udzielając wiernym Komunii świętej.
Zanoszenie Komunii świętej chorym:
Zanim nadzwyczajny szafarz Komunii świętej rozpocznie swą posługę wobec chorych, ksiądz Proboszcz lub inny kapłan powinien go przedstawić każdemu choremu, do którego będzie przynosił Komunię świętą. W czasie tych duszpasterskich odwiedzin należy także ustalić czas przychodzenia nadzwyczajnego szafarza i omówić inne sprawy związane z jego posługą:
a. Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej będzie przynosił Ciało Pańskie w niedziele i uroczystości. Jeśli chory pragnie przyjmować Komunię świętą częściej, a szafarz może częściej do niego przychodzić, należy spełnić jego pragnienie.
b. Jeśli chory z jakiegoś powodu nie będzie mógł przyjąć Komunii świętej (wyjazd do szpitala, sprawy moralne lub inne okoliczności), powinien on sam lub ktoś z rodziny powiadomić o tym szafarza. Tę trudną problematykę, szczególnie, gdy dotyczy ona sprawy spowiedzi, należy dokładnie omówić w czasie odwiedzin duszpasterskich u chorego.
c. W domu chorego powinien być zawsze przygotowany stół nakryty białym obrusem, a także świece, krzyż, szklanka czystej wody do puryfikacji lub podania choremu.
d. Kapłan nadal powinien odwiedzać chorych z okazji pierwszych sobót miesiąca. Jest to dla chorych możliwość spotkania z kapłanem, a także, w razie potrzeby, skorzystania ze spowiedzi i sakramentu chorych.
Zanoszenie Komunii świętej chorym przez nadzwyczajnych szafarzy powinno się dokonywać po Mszy świętej, w której szafarze uczestniczą, w czasie której sami przystępują do Komunii świętej. Ubierają się w zakrystii w albę i wychodzą do ołtarza w czasie procesji wejścia. Zajmują miejsca w prezbiterium spełniając w przypadku braku ministrantów czy lektorów ich funkcje. Kapłan, po przyjęciu Komunii świętej przez siebie, podaje podchodzącym do ołtarza
nadzwyczajnym szafarzom Ciało i Krew Pańską. Po zakończeniu Komunii świętej kapłan, przed schowaniem Najświętszego Sakramentu do tabernakulum, wkłada do przygotowanych przy tabernakulum naczyń odpowiednią ilość konsekrowanych hostii. Zostawia je na korporale przed tabernakulum (może uczynić to kapłan po zakończeniu Mszy świętej i zdjęciu stroju liturgicznego w zakrystii). Po końcowym błogosławieństwie nadzwyczajni szafarze wraz z całą służbą liturgiczną udają się do zakrystii, zdejmują strój liturgiczny, po czym podchodzą przed ołtarz i modlą się przez chwilę, a potem, po wyjściu uczestników Eucharystii z kościoła, zabierają Najświętszy Sakrament i zanoszą go do chorych.
Funkcja pomocników jest posługą nadzwyczajną a nie zwyczajną i tylko w sytuacjach wyjątkowych, (gdy kapłani są w tym czasie zajęci innymi niezbędnymi czynnościami duszpasterskimi lub nie pozwala im na to stan zdrowia czy podeszły wiek), nadzwyczajny szafarz Komunii świętej może sam zabrać Najświętszy Sakrament z tabernakulum, by zanieść go do chorych. Nie ma powodu, aby konsekrować hostie przygotowane w cyborium i przyniesione na ołtarz w czasie przygotowania darów ofiarnych.